Harme Bevoort
Dichter van Enkhuizen
home  |  broeders in de kunst  
 
 
   

 

UITBOEZEMING BIJ HET VERNEMEN DER
    TIJDING VAN HET VOORWAARTS
         RUKKEN ONZER TROEPEN
                  IN BELGIË

Voorwaarts! klinkt liet langs de grenzen,
  Voorwaarts , dapp're legerschaar!
Voorwaarts was de keus der braven
  En zij achten geen gevaar.

Voorwaarts! Nederland voor oogen,
  't Vaderland in 't rein gemoed,
Onze goede zaak in 't harte
  En den God, die Neêrland hoedt.

Voorwaarts! klonk het langs de grenzen,
  Ook die echo trof ons oor;
Ja, haar weêrgalm dreunt in 't ronde,
  Drong tot aller harten door.

Vrienden, dierb're bloedverwanten
  Zien wij juichend strijdwaarts gaan,
En met weemoed, hoop en vreeze
  Staren wij dit schouwspel aan.

Maar, wat ook 't gevoel mag wenschen,
  Nimmer nu hun wederkeer!
Voor elk pand, dat men moet derven,
  Telt de staat een' held te meer.

Trekt dan voorwaarts, dapp're vrienden!
  Wie, of wat ge ook voor ons zijt.
Sneeft ge, uw dood is minder smart'lijk,
  Daar ge uw leven Neêrland wijdt.

Voorwaarts! Nederland voor oogen,
  't Vaderland in 't rein gemoed,
Onze goede zaak in 't harte
  En den God, die Neêrland hoedt.

Belgen! die we ééns broeders noemden,
  Onze Vrienden ééns in schijn,
Ziet, hoe weêr oud-Neêrlands helden
  In den nood het grootse zijn!

Laat een Vijand hen begrimmen,
  Valsche Vorsten hen verraân,
't Kan alléén zich dan verheffen,
  't Kan zich wreken ..... of vergaan!

Moordenaars in Brussels wallen!
  Waar is nu die moed, zoo groot?
Belgen, snoevers in den voorspoed,
  Maar nu lafaards in den nood!

Smeek en bedel Frankrijks bijstand;
  Dat nu Eng'land hulpe bied';
Dat een Leopold zoo zinke -
  Zoo verlaagt zich Neêrland niet.

Eigen strijders kan het kweeken,
  't Moedig voorgeslacht verwant,
Willem's roepstem vormde helden
  En de liefde tot hun land.

Belgen! smeekt nu vreemden bijstand;
  Dit hergeeft ons eigen eer;
Ja, dit smeeken geeft aan Neêrland
  Haar verloren standplaats weêr.

Maar 't zijn meer dan eigen krachten,
  Maar 't is meer dan heldengloed;
Hij, die Neêrland bleef behoeden,
  Schonk dat trouwe volk dien moed.

O! mijn dank verheft die liefde,
  Daar mijn bede tot U rijst,
God, die Neêrland, als voordezen,
  Weêr Uw trouwe hulp bewijst!

't Is de zaak, waarvoor wij strijden,
  Die ons reeds dat uitzigt toont,
Die Gij, hoe het moge loopen,
  Eenmaal met Uw' zegen kroont.

Voorwaarts! Neêrland dan voor oogen,
  't Vaderland in 't rein gemoed,
Onze goede zaak in 't harte
  En den God, die Neêrland hoedt.

 

Enkhuizen, 10 Aug. 1831 - S.P. OUDKERK POOL.